%0 Journal Article %T عامل‌های ظهور و تقویت اقتدارگرایی در آسیای مرکزی پساشوروی %J مطالعات اوراسیای مرکزی %I دانشکده حقوق و علوم سیاسی %Z 2008-0867 %A جعفری, ابوالفضل %A عزیزی, حمیدرضا %D 2021 %\ 08/23/2021 %V 14 %N 1 %P 99-125 %! عامل‌های ظهور و تقویت اقتدارگرایی در آسیای مرکزی پساشوروی %K آسیای مرکزی %K اتحادیۀ اروپا %K اقتدارگرایی %K چین %K دموکراسی %K روابط خارجی %K شوروی %R 10.22059/jcep.2021.303852.449934 %X ظهور رفتار سیاسی اقتدارگرایی در قالب سیاست‌های طایفه‌ای در آسیای مرکزی پساشوروی که نزدیک بر یک سده کمونیسم بر آن حاکم بوده است، رفتاری نبود که سیاست‌مداران و دانش‌پژوهان این حوزه و منطقه آن را پیش‌بینی کرده باشند. اقتدارگرایی همواره رشد فزاینده‌ای داشته است و در برخی از کشورهای آسیای مرکزی با شدت بیشتری نیز نهادینه ‌شده و ماهیت رفتار سیاسی این واحدها را شکل داده است. در این نوشتار با روش توصیفی و با بهره‌گیری از مفهوم اقتدارگرایی، تمرکز خود را بر واحدهای سیاسی آسیای مرکزی قرار داده‌ایم‌ و می‌خواهیم ریشه‌های اقتدارگرایی فزاینده و تقویت‌شونده در کشورهای این حوزه را تحلیل کنیم. در اینجا این پرسش مطرح است که عامل‌های ظهور و تقویت اقتدارگرایی در آسیای مرکزی پساشوروی چیست؟ در پاسخ، نشان می‌دهیم که عامل‌های ظهور و تقویت اقتدارگرایی در آسیای مرکزی از دو دسته عامل‌های داخلی و خارجی سرچشمه گرفته‌اند. عامل‌های داخلی خود به سه زیرمجموعۀ عامل‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی تقسیم‌ می‌شوند و بر جامعه‌پذیری سیاسی حاکمان و شهروندان منطقه به‌واسطۀ سلطۀ حکومت اقتدارگرای اتحاد شوروی تأکید می‌کند. عامل‌های خارجی نیز به دو زیرمجموعۀ سطح ارتباطات خارجی و ماهیت ارتباطات خارجی تقسیم می‌شوند. برایند این عامل‌ها نشان می‌دهند که رژیم اقتدارگرا با شدت‌های متغیر، ماهیت سیاسی واحدهای آسیای مرکزی است و با وجود شباهت‌های بسیار زیاد واحدهای این منطقه در زمینۀ عامل‌های داخلی که سبب شده است آن‌ها را اقتدارگرا بنامیم، عامل‌های خارجی به‌ویژه ماهیت ارتباطات خارجی سبب ایجاد تفاوت‌هایی از نظر شدت اقتدارگرایی در میان آن‌ها شده است. %U https://jcep.ut.ac.ir/article_83521_7437b82fa646fd0566332f3ea6cda737.pdf