دانشکده حقوق و علوم سیاسیمطالعات اوراسیای مرکزی2008-08672320090723-ایران و خطوط انتقال انرژی حوز? خزر19516FAجواداطاعتحمیدرضانصرتیJournal Article19700101Due to an increase in dependence of international economics on the hydrocarbon energy resources, extended tensions in the Middle East and rise of Russia as a main actor in international energy market, Caspian oil and gas and their transit routes to the consumption market gained more attention among the large industrial powers. The Islamic Republic of Iran has the best geographical location for transfer of the energy resources to the international market, but the United States ignores this route as the safest, the most economic and the shortest route for much transfer. From U.S. geopolitical viewpoint, Iran’s geographical potential as the only country connecting two supplier warehouses provides Iran with a major asset in the 21st century’s geopolitics. Hence, such possibility has to be neutralized in order to protect regional and global security as perceived by the United States.با افزایش وابستگی اقتصادی جهان به منابع انرژی هیدروکربنی، دامنهدار شدن تنشها در خاورمیانه و ظهور روسیه به عنوان یک بازیگر اصلی در بازار انرژی جهان، نفت و گاز دریای خزر و مسیرهای انتقال آن به بازارهای مصرف، بیش از پیش مورد توجه قدرتهای بزرگ صنعتی قرار گرفته است. در این میان، جمهوری اسلامی ایران در مناسبترین موقعیت جغرافیایی برای انتقال منابع این کشورها به بازارهای مصرف قرار گرفته است، اما ایالات متحده آمریکا سعی در نادیده گرفتن مسیر ایران به عنوان امنترین، اقتصادیترین و کوتاهترین مسیر برای انتقال منابع انرژی به بازارهای جهانی دارد. از دیدگاه ژئوپلیتیک ایالات متحد? آمریکا، ظرفیتهای بالقوه جغرافیایی ایران، به عنوان تنها کشور ارتباط دهند? دو انبار تأمینکنند? انرژی قرن 21، امکان به دست آوردن نقش عمدهای در ژئوپلیتیک جهانی این قرن را در اختیار ایران میگذارد و این امکان باید خنثی شود تا امنیت منطقهای و جهانی مورد تفسیر ایالات متحده حفظ شود.https://jcep.ut.ac.ir/article_19516_88e85ef7d3ddc0d279a102a898b83e60.pdfدانشکده حقوق و علوم سیاسیمطالعات اوراسیای مرکزی2008-08672320090723-عوامل مؤثر بر استقلالطلبی قوم چچن19517FAاحمدپاکتچیخدایاربراریJournal Article19700101The Chechen conflict has protracted for around three centuries. The Chechens have not stop their struggle since the time their territory was occupied by Russia as a result of the colonial wars. Their search for independence distinguishes them from other Russian communities. The authors seek to identify the factors influencing the rise and continuity of Chechen people’s search for independence. They try to find an answer to the following question: Why do the Chechen people pursue their independence more violently in comparison to other Russian communities? They try to find an answer to the following question: Why do the Chechen people pursue their independence more violently in comparison to other Russian communities?نزدیک به سه قرن است که مناقشه چچن استمرار یافته است. چچنها از همان زمان که در نتیجه جنگهای استعماری، سرزمینشان به اشغال روسیه درآمد تا به امروز، سودای استقلال- طلبی در سر داشته و برای نیل به این مقصود لحظهای از مبارزه دست نکشیدند و حتی به اقدامهای خشونتآمیز نیز متوسل شدند که از سوی روسیه به شدت سرکوب شد. همین استقلالطلبی چچنها است که آنها را در بین سایر اقوام روسیه متمایز میکند. این پژوهش بر آن است تا علل و عوامل مؤثر بر بروز و استمرار استقلالطلبی قوم چچن را شناسایی کرده و پاسخی برای این پرسش بیابد که چرا چچنها نسبت به سایر اقوام روسیه با خشونت بیشتری استقلال خود را پیگیری میکنند؟ این پژوهش بر آن است تا علل و عوامل مؤثر بر بروز و استمرار استقلالطلبی قوم چچن را شناسایی کردهhttps://jcep.ut.ac.ir/article_19517_939b18a4e577b57cb4aae14ded0bb7b2.pdfدانشکده حقوق و علوم سیاسیمطالعات اوراسیای مرکزی2008-08672320090723-تحرکهای طالبان و تأثیر آن در روابط پاکستان، افغانستان و آمریکا19518FAمحمد جعفرجوادی ارجمندJournal Article19700101After the war of 2001 and the removal of the Taliban regime in Afghanistan, the remnants of the Taliban in Pakistan and Afghanistan continued their activities. With the re-emergence of the Taliban in various parts of Afghanistan, Pakistan and Afghanistan’s territories turned into a scene for confrontation between the Taliban and these governments, particularly the government in Kabul. The NATO forces are confronted with serious problems in their war on the Taliban. The United States now intends to negotiate with the more moderate faction of the Taliban. The author seeks to examine Taliban’s challenge as a terrorist group in building more tension between Afghanistan and Pakistan within the framework of U.S. strategic posture.از جنگ سال 2001 و سرنگونی رژیم طالبان در افغانستان، بقایای طالبان در پاکستان و افغانستان به فعالیت ادامه دادند. در واقع با پیدایش دوباره طالبان در نواحی مختلف افغانستان، محیط کشورهای پاکستان و افغانستان به صحنه رویارویی طالبان با این دولتها تبدیل شده است. در این میان دولت کابل که همچنان با طالبان در ستیز است ، با چالش اساسی از طرف آنها مواجه است. شدت ناامنی از طرف طالبان در افغانستان به گونهای است که نیروهای ناتو در جنگ علیه طالبان دچار ناکارآمدی شدهاند. بنابراین پس از هفت سال حضور نظامی در این کشور، آمریکا به دنبال این استراتژی است که بین طالبان شکاف ایجاد کرده و با جناح معتدلتر درباره آینده افغانستان مذاکره کند. نگارنده به دنبال این هدف است که چالش طالبان به عنوان یک گروه تروریستی را در تنش بین دو کشور افغانستان و پاکستان با توجه به رویکرد استراتژیک آمریکا بررسی کند.https://jcep.ut.ac.ir/article_19518_8f485c86c7097baa957d15338944c41a.pdfدانشکده حقوق و علوم سیاسیمطالعات اوراسیای مرکزی2008-08672320090723-آسیای مرکزی: منطقهای پویا برای فعالان امنیتی19519FAحسینرفیعدیانجانبازآمنهشیرخانیJournal Article19700101Central Asia constituting southern part of the heartland territory in Mackinder’s theory became a scene for a multi-layered rivalry for world powers following the collapse of the Soviet Union. The United States seeks interim and permanent changes and has encouraged the European Union to follow in its foot steps. Russia and China have security concerns apart from geopolitical objectives. This paper addresses spatial shrinking and expansion of rival powers’ geopolitical influence in Central Asia and assesses the geo-strategic role of this region in creating rivalry and dynamism. This paper addresses spatial shrinking and expansion of rival powers’ geopolitical influence in Central Asia and assesses the geo-strategic role of this region in creating rivalry and dynamism.آسیای مرکزی که بخش جنوبی قلمرو هارتلند را در نظریه مکیندر تشکیل میداد، در دوره جنگ سرد جزو قلمرو سیاسی- ژئوپلیتیک اتحاد شوروی بود. با فروپاشی نظام دوقطبی، این منطقه با داشتن دولتهایی مستقل، هویت مستقل جغرافیایی- سیاسی پیدا کرده و در شکل فضاهای بدون قدرت، به صورت عرصه رقابتهای چندسطحی پدیدار شد، این قدرتها برنامههای رقابتی زیادی را در قالب اهداف و استراتژیهای مختلف مطرح کردهاند. ایالات متحده با نگرش جهانی خود به دنبال تغییرهای زودگذر و پایدار است و سیاستهای منسجمی را در منطقه برای افزایش منافع خود دنبال میکند و اتحادیه اروپا را در این زمینه با خود همراه کرده است. کشورهای روسیه و چین نیز علاوه بر اهداف ژئوپلیتیک توسعه حوزه نفوذ، نگرانیهای امنیتی نسبت به خود دارند.https://jcep.ut.ac.ir/article_19519_25cea701f4728e326dab71c158a95d49.pdfدانشکده حقوق و علوم سیاسیمطالعات اوراسیای مرکزی2008-08672320090723-نقش چندجانبهگرایی و ترتیبهای تجاری منطقهای در پیشبرد دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران19520FAهادیسلیمانپورمرتضیدامنپاکجامیJournal Article19700101The geopolitical situation of Iran in the center of a region embracing
Central Asia, Caspian Sea, Persian Gulf and West Asia, has always provided the potential for promoting regional economic objectives in Iran’s foreign policy. The issue, however, due to the necessities arising from the 20-year national vision and the role that regional cooperation can play to guarantee the country’s economic and political security against foreign threats has received more attention in recent years. On the other hand, major strategic documents and development plans of the country have recognized the need for constructive interactions with the world economy. Obviously, at the heart of such interaction, Iran should pursue its membership to WTO and provide a favorable environment for attracting FDI in order to access export markets and raise its share in world economy.ویژگیهای جغرافیای سیاسی ایران در حد فاصل منطقه آسیای مرکزی، خزر، خلیجفارس و باختر آسیا، همواره زمینههای بالقوهای را برای پیشبرد اهداف اقتصادی منطقهای در سیاست خارجی ایران ایجاد کردهاند. اما با توجه به الزامهای ناشی از تحقق اهداف سند چشمانداز 20 ساله و نقش همکاریهای منطقهای به عنوان یک بازدارنده مؤثر برای تضمین امنیت سیاسی و اقتصادی کشور در مقابل تهدیدهای خارجی، این موضوع اهمیت بیشتری پیدا کرده است. از سوی دیگر، اسناد کلان راهبردی و برنامههای توسعهای کشور تعامل سازنده و هوشمندانه با اقتصاد جهانی را به رسمیت شناخته و مورد تأکید قرار دادهاند. بدیهی است که ایران برای دستیابی به بازارهای صادراتی جهان و افزایش سهم از این بازارها به نسبت جمعیت و توان اقتصادی خود، باید ایجاد فضای مناسب برای جذب سرمایهگذاری خارجی و پیگیری عضویت در سازمان تجارت جهانی را محور اصلی این تعامل قرار دهد.https://jcep.ut.ac.ir/article_19520_acde8280a1a2ef1723af509481c94510.pdfدانشکده حقوق و علوم سیاسیمطالعات اوراسیای مرکزی2008-08672320090723-میراث اتحاد شوروی و مدیریت فرهنگ و هنر در تاجیکستان19521FAفرهادعطاییJournal Article19700101The 70-year long Soviet domination over a large part of Eurasia unfolded an unprecedented experience in human history. For the first time in history, all cultural, scientific and arts activities of an empire was monopolized by a state. To do so, a vast apparatus consisting of various institutions was created in order to assume direction, planning, budgeting, and specifying the content of culture and arts. This Moscow’s endeavor left profound impact on Central Asian people notably the Tajiks who themselves possessed rich culture, arts and civilization throughout history. This paper deals with the Soviet legacy in Central Asia particularly in Tajikistan and provides a comprehensive picture of management of culture and arts in transition from the Soviet era to the post-independence period. This paper is a result of a field study, visit to cultural and arts centers of the region, and interview with practitioners and artists.سلطه هفتاد ساله اتحاد جماهیر شوروی بر بخش گستردهای از اوراسیا تجربهای بیسابقه در تاریخ بشر به وجود آورد. برای اولین بار در تاریخ، کلیه فعالیتهای فرهنگی، هنری و علمی یک امپراتوری در انحصار و اختیار دولت قرار گرفت. برای این کار سامانهای گسترده متشکل از نهادهای گوناگون تأسیس شد و هدایت، برنامهریزی، تأمین بودجه و تعیین محتوای فرهنگ و هنر را بر عهده گرفت. این اقدام مسکو بر مردم منطقه آسیای مرکزی، بخصوص تاجیکان که خود صاحب فرهنگ و هنر و تمدنی غنی در طول تاریخ بودند، تأثیری عمیق داشت. این مقاله به بررسی میراث اتحاد شوروی در آسیای مرکزی، بخصوص تاجیکستان، میپردازد و تصویری جامع از چگونگی مدیریت فرهنگ و هنر در گذر از دوران اتحاد شوروی به دوره استقلال به دست میدهد.https://jcep.ut.ac.ir/article_19521_75f32190cce1893e258f35cf165698e2.pdfدانشکده حقوق و علوم سیاسیمطالعات اوراسیای مرکزی2008-08672320090723-روابط ایران و ارمنستان: فرصتها و موانع19522FAنورا...قیصریمهنازگودرزیJournal Article19700101The Caucasus region has consistently attracted Iran’s attention both as extension of the territory and as a sphere of influence. The Islamic Republic of Iran has extensive economic cooperation with the South Caucasian republics including Armenia. Fertile grounds for extended economic cooperation between the two nations include Armenia’s needs in energy, transportation, industries and mines, and labor force on the one hand and Iran’s suitable location, possession of advanced technology, and vast network of roads. The authors deal with the opportunities for and obstacles to the expansion of ties between the two countries.منطقه قفقاز از گذشتههای دور، چه به عنوان بخشی از سرزمین و چه به عنوان حوزه نفوذ همواره مورد توجه ایران بوده است. جمهوری اسلامی ایران با توجه به پیوندهای تاریخی دو ملت و اراده دو طرف و داشتن امتیاز همسایگی، همکاریهای گسترده اقتصادی با جمهوریهای قفقاز جنوبی و از جمله ارمنستان دارد. امکانات و نیازهای ارمنستان در زمینههای انرژی، حمل و نقل، صنایع و معادن، نیروی کار ارزان، تخصص و تکنولوژی در ساخت مصنوعات و موقعیت جغرافیایی این کشور از یک سو و موقعیت مناسب ایران، تخصص و تجربه ایران در بهرهبرداری از معادن، داشتن تکنولوژی روز برای تولید برخی کالاها، منابع غنی انرژی و راههای مواصلاتی گسترده از سوی دیگر ظرفیتهای مطلوب دو کشور برای گسترش همکاریهای اقتصادی است. نویسندگان در این مقاله به فرصتها و موانع توسعه روابط دو کشور میپردازند.https://jcep.ut.ac.ir/article_19522_6c0016a950a9b39d82a36f0b96db85b2.pdf