Globalization and Regionalism: the Interaction or Contrast (the Shanghai Cooperation Organization(SCO))

Document Type : Research Paper

Author

Assisstant Professor, Azad University, Isfahan, Khorashan Branch, International Relations Department, Isfahan, Iran

Abstract

Today, With the increasing trend countries towards globalization, Regionalism is also considered And regional organizations have been formed in many parts of the world geopolitical.. One of the manifestations of regionalism are regional organizations that In the second half of the twentieth century as a means to achieve regional integration in geographic areas with different functions in the economic, political and military, have been developed. One of the most important geopolitical regions in Central Asia, which has formed several organizations that can be considered the most important of the Shanghai Cooperation Organization. This paper seeks to answer the question of whether today the Shanghai Cooperation Organization as one of the new regionalism is considered? In response to it can be argued that, given that the first meeting of the board members stated that The purpose of establishing this organization is ensuring security in the Central Asian region, supporting the process of moving towards a multipolar system and the democratization of the international system , Shanghai Cooperation Organization as one of the new regionalism, Under development Parallel with the globalization.

Keywords


الف) فارسی
1. احمدی پور، زهرا و حجت مهکویی، (1391)، «منطقه­گرایی در عصر جهانی‌شدن مطالعه موردی: سازمان منطقه­ای گوآم»، مطالعات اوراسیای مرکزی، سال پنجم، شمارة 10، بهار و تابستان 1391، صص. 21-40.
2. امیدی، علی، (1385)، «تأثیر ژئوپلیتیک در رخوت همگرایی اکو و بالندگی آ.سه.آن»،  ژئوپلیتیک، تهران: انتشارات سازمان جغرافیایی، سال دوم، شمارة اول، صص.120-138.
3. امیدی، علی، (1388)، منطقه‌گرایی در آسیا: نگاهی به سازمان های آسه آن، سارک و اکو، تهران: مرکز چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه.
4. بزرگی، وحید و میرعبدالله حسینی، (1389)، «سازمان همکاری شانگهای: تحولات گذشته و چشم‌انداز آینده»، مطالعات اوراسیای مرکزی، سال سوم، شمارة 7، صص.27-1.
5. دهقانی فیروزآبادی، جلال، (1388)، « تحول نظریه‏های منطقه‏گرایی»، مطالعات اوراسیای مرکزی،  سال دوم، شمارة 5، زمستان 1388،  صص.99-116.
6. ساعی، احمد، (1385)، جهانی‌شدن و نومنطقه‌گرایی؛ تعامل یا تقابل، مجلة حقوق و علوم سیاسی، شماره 71، 1385، صص.79-92.
7. شفیعی، نوذر و یونس کمائی زاده، (1389)، «تبیین روابط چین و آمریکا در برابر سازمان همکاری شانگهای؛ براساس نظریة موازنة قوای نرم»، مطالعات اوراسیای مرکزی، سال سوم، شمارة 7،  صص. 77-51.
8. شفیعی، نوذر، (1385)، «سازمان همکاری شانگهای و نسل سوم منطقه‌گرایی در آسیا»، فصلنامة آسیای مرکزی و قفقاز، سال پانزدهم، شمارة  53، صص.45-62.
9. کوزه‌گر کالجی، ولی، (1388)، «تأملی بر طرح تشکیل باشگاه انرژی سازمان همکاری شانگهای»، راهبرد، سال هجدهم، شمارة 51، صص.75-108.
10. کولائی، الهه، فتح الله مرادی، (1387)، «سازمان همکاری شانگهای: قدرتی توازن بخش»، فصلنامة مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، سال 17، شماره 62، صص.123-147.
11. نفیب زاده، احمد، (1388)، « ایران، کانون چند زیرسیستم منطقه‏ای »، مطالعات اوراسیای مرکزی، سالدوم، شمارة 5، زمستان 1388،صص.152-139.
12. یزدانی، عنایت الله و حجت الله همتی گل سفیدی، (1387)، «همکاری و اتحادها در منطقه آسیای مرکزی: نگاه حکومت‌های منطقه»، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، سال 4، شماره 61، صص.68-47.
 
 
 
 
ب) انگلیسی
1. Aggarwal, Vinod K. and Edward A. Fogarty(2006), Between Regionalism and Globalization: European Union Interregional Trade Strategies,
2. Blank, Stephen J (2011), “Dragon Rising: Chinese Policy in Central Asia”, American Foreign Policy Interests: The Journal of the National Committee on American Foreign Policy, Vol. 33, No. 6, pp. 261-272.
4. Cucuk, Zekd Furkan, (2009),”Shanghai Cooperation Organisation and It’s Role in Chinese Foreign Policy Towards Central Asia”, The Graduate School of  National and Applied Sciences of Middle East Technical University, pp. 179-1.
5. Hettne, B., (2005), "Beyond the New Regionalism", New Political Economy, Vol. 10, No. 4, pp. 543-571.
6. Mittelman , James H, (1996), "Rethinking the New Regionalism in the Context of Globalization", Global Governance, Vol.1, No. 2,  p.189-213.
7. Laïdi, Zaki, (2002), “Neo- Regionalism- a Response to Globalization?”, pp. 1-11. http://www.laidi.com/papiers/24112002.pdf, (Accessed on 6/7/2012)
8. Mantaha, Zainal, (2004), Regionalism in Asia and Europe and Implications for Asia-Europe Relations, USA: the University of California.
9. Safiullin, Askhat, (2010), The Shanghai Cooperation Organisation and Security in Post-Soviet Central Asia, Central European Journal of International &Security Studies(CEJISS), Vol. 4, No. 2, pp. 41-57.

10.Stanka, (2009), “Regionalism and Globalization Are Incompatible”, http://stanka.hubpages.com/hub/Regionalism-and-globalisation-are-incompatible(Accessed on 10/2/2012).

11. Stockholm International Peace Research Institute(SIPRI), (2009), Stockholm International Peace Research Institute: SIPRI(2009), "SIPRI Yearbook 2009: Armaments, 6. Disarmament and International Security", USA: Oxford University Press.