تلاش برای موازنة قدرت همواره یکی از رویکردهای واقع‌گرایی کشورها در عرصة روابط بین‌الملل بوده است. تلاش برای موازنه یا از منظر حفظ وضع موجود یا با هدف برهم‌زدن وضع موجود بوده است. به‌نظر می‌رسد که تمایل طبیعی کشورها برای رسیدن به موازنة قدرت با یکدیگر آن‌گونه که واقع‌گرایان می‌گویند در حال حاضر ایالات متحده را در تنگنای راهبردی تاریخی قرار داده است. از یک‌سو آمریکا درپی حفظ و تثبیت جایگاه خود به‌عنوان یک قدرت هژمون است و از سوی دیگر در آسیا کشورهایی مانند روسیه و چین و حتی هند درپی به‌چالش‌کشاندن این جایگاه و رسیدن به موازنة قدرت با قدرت هژمون هستند. از این نظر آمریکا در هیچ جای جهان به اندازة آسیا با چالش‌های راهبردی برای حفظ موقعیت هژمونیک خود روبه‌رو نیست. آسیای مرکزی به‌عنوان بخشی از زیرمجموعة نظام آسیا یکی از جاهایی است که مبارزه برای به‌دست‌آوردن موقعیت هژمون بین آمریکا، چین و روسیه جریان دارد. پرسش این است که اگر به بیان جان مرشایمر، رسیدن به موقعیت هژمون در جهان نیازمند تسلط بر مناطق مختلف جهان است آنگاه آمریکا چگونه می‌تواند بر آسیای مرکزی با وجود رقیبانی جدی همچون روسیه و چین مسلط شود؟ فرضیه این نوشتار که به روش توصیفی-تحلیلی بررسی شده آن است که آمریکا تلاش می‌کند تا از هند برای موازنة قوا در آسیا مرکزی استفاده کند و هند نیز تلاش می‌کند تا با رعایت مجموعه‌ای از ملاحظات از ظرفیت آمریکا برای گسترش نفوذ خود در این منطقه بهره جوید.
Consolidation of USA and India in Great Game Power in Central Asia
نویسندگان [English]
Nawzar Shafiee
Assistant Professor of International Relations, University of Isfahan
چکیده [English]
Attempts in establishing a balance of power is always one of the realistic approaches of countries in the international relations scope. This attempt is to maintain the status quo or to revise it. It seems that the natural tendency of countries in establishing balance of power with each other as realists claim, has currently put the United States (USA) in a historical and strategic dilemma. On the one hand, USA seeks to maintain its position as a hegemonic power, on the other hand, countries such as Russia, China and even India try to challenge this position and to establish balance with the hegemonic power. In this regard, nowhere in the world has USA been challenged strategically as in Asia for containing his hegemonic power. The main question is that how USA decreases the common threat from Russia and China and maintain its hegemonic position? In this line, the main hypothesis is that regarding the balance of power as distribution of power, USA seeks to utilize India for establishing the balance of power in central Asia. Also, India seeks to utilize the potential of USA for developing its sphere of influence in this region.
کلیدواژه‌ها [English]
Balance of Power, Central Asia, Clandestine Strategy, Moderate Strategy Hegemonic Power, Offensive Realism
مراجع
الف) فارسی
بصیری، محمدعلی و مژگان ایزدی زمان‌آبادی (1383)، «سیاست خارجی آمریکا در آسیای مرکزی»، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، زمستان1383، شمارۀ 48، صص 130-90.
بوزان، بری و الی ویور (1388)، مناطق و قدرتها، ترجمۀ رحمان قهرمان‌پور، تهران: پژوهشکدۀ مطالعات راهبردی.
کرمی، جهانگیر و حمیدرضا عزیزی (1392)، «روابط امنیتی چین با آسیای مرکزی: از پیوندهای امنیتی تا مجموعه امنیتی منطقهای»، مطالعات اوراسیای مرکزی، سال 6، شمارۀ 12، صص 154-135.
مرشایمر، جان (1388)، تراژدی سیاست قدرتهای بزرگ، ترجمۀ غلامعلی چگنیزاده، تهران: وزارت امور خارجه.
والاس، ریچارد (1393)، «هند و منابع انرژی آسیای مرکزی: آیا مودی می‌تواند نفوذ هند در آسیای مرکزی را افزایش دهد؟»، پترونت، http://www.petronet.ir/report، (تاریخ دسترسی: 4/6/1393).
ب) انگلیسی
Blake, Robert O. (2013), “The New Silk Road and Regional Economic Integration”, US Department of State, Available at: http://www.state.gov/p/sca/rls/rmks/2013/206167.htm, (Accessed on: 13/3/2013).
Blank, S. (2003), “India Rising Profile in Central Asia”, Comparative Strategy, Vol. 22, No. 2, pp. 139-157.
Blank, S. (2013), “Indian Strategic Failure in Central Asia”, The Diplomat, Available at: http://thediplomat.com/2013/06/indias-strategic-failure-in-central-asia/, (Accessed on: 11/6/2013).
Feigenbaum, Evan A. (2011), “Can India and United States Cooperate in Central Asia?”, Business Standard, Available at: https://www.cfr.org/blog-post/can-us-and-india-cooperate-central-asia, (Accessed on: 4/6/2016).
Joshi, Madhura (2011), “Turkmenistan-Afghanistan-Pakistan-India Pipeline: Possibility or Pipe Dream?”, Gateway House: Indian Council on Global Relations, Available at: http://www.gatewayhouse.in/wp-content/uploads/2011/11/TAPI.pdf, (Accessed on: 16/8/2016).
Karnad, Bharat (1994), “India’s Weak Geopolitics and what to do about it’, in: Bharat Karnad (ed.) (1994), Future Imperilled: India’s Security in the 1990s and beyond, New Delhi: Viking.
Kiesow, I. and N. Norling (2007), “The Rise of India: Problems and Opportunities”, Central Asia – Caucasus Institute and Silk Road Studies Program, Available at: http://isdp.eu/content/uploads/publications/2007_kiesow-norling_the-rise-of-india.pdf, (Accessed on: 12/2/2016).
Laruelle, M. and S. Peyrouse (2011), Mapping Central Asia: Indian Perception and Strategies, Routledge.
Levi, Michael A. and Charles D. Ferguson (2006), U.S.-India Nuclear Cooperation: A Strategy for Moving Forward, CSR No. 16, New York: Council Foreign Relations.
Levine, S. (2013), “While the US Talk about Saving Afghanistan with a New Silk Road, China is actually doing it”, Available at: https://qz.com/110085/while-the-us-talks-about-saving-afghanistan-with-a-new-silk-road-china-is-actually-doing-it/, (Accessed on: 31/7/2013).
Mohan, C. Raja (2003), Crossing the Rubicon: the Shaping of India’s New Foreign Policy, New Delhi: Penguin.
Rumer, Eugene, Richard Sokolsky and Paul Stronski (2016), “US Policy toward Central Asia”, Available at: http://carnegieendowment.org/files/CP_259_Central_Asia_Final.pdf, (Accessed on: 25/1/2016).
Schroeder, Paul (1994), “Historical Reality vs. Neo Realist Theory”, International Security, Vol. 19, No. 1, pp. 108-148.
ابتدای صفحه