نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار روابط بینالملل دانشگاه فردوسی مشهد
2 دانشآموختۀ کارشناسی ارشد روابط بینالملل دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
The collapse of the Soviet Union had unpredicted effects on its neighboring regions such as Central Asia. These conditions provided a situation for the powers such as United States and Russia to have a greater influence on Central Asia, and also to fill the absence of the power found by the collapse of Soviet Union. After September 11, 2001, United States of America, following the strategy of preventive action centered on the fight against terrorism and the threat of weapons of mass destruction, tried to have more direct influence on Central Asia. On the other hand, Russia, concerned about the risk to their relative position in the area, after a brief period of cooperation with the United States of America in the fight against terrorism, tried to stop United States from acting unilaterally in its own traditional sphere of influence. Accordingly, the authors try to analyze the effects of competition between United States and Russia on regional convergence and divergence of central Asia (after September 11, 2001) using the theories of Cantori and Spiegel. The research hypothesis is that the competition between the two powers in the area is responsible for the countries of Central Asia to tend toward one of these two powers for solving their problems and this delayed the formation of convergent regional agreements in Central Asia.
کلیدواژهها [English]
الف) فارسی
1. اخوان کاظمی، مسعود (1385)، «سازمان همکاری شانگهای: اهمیت ژئواستراتژیک، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، سال 15، شمارۀ 55، صص. 120-93.
2. اسدی، بیژن (1381)، «اثرات حادثه 11 سپتامبر بر ژئوپلیتیک منطقه خلیج فارس، آسیای مرکزی و قفقاز»، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، شمارۀ 17و 18، صص. 758-739.
3. اف، محکم (1375)، «آسیای مرکزی در همکاریهای متقابل منطقهای»، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، شمارۀ 16، صص. 186-171.
4. امینی، آرمین و سیدمحمدرضا موسوی (1392)، «شانگهای: منطقهگرایی نوین و تهدید منافع آمریکا در آسیای مرکزی»، راهبرد، شمارۀ 69، صص.140-115.
5. بصیری، علی و مژگان ایزدی زمان آبادی (1383)، «اهداف سیاست خارجی آمریکا در آسیای مرکزی»، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، شمارۀ 48، صص. 130-91.
6. حاتمی، تورج (1381)، برخورد منافع روسیه و آمریکا در آسیای مرکزی و قفقاز، تهران: خورزن.
7. حافظنیا، محمدرضا و مراد کاویانیراد (1383)، افقهای جدید در جغرافیای سیاسی، تهران: سمت.
8. حافظنیا، محمدرضا (1385)، اصول و مفاهیم ژئوپلیتیک، مشهد: پاپلی.
9. حسنخانی، محمد (1385)، «از هلسینکی تا شانگهای؛ نگاهی منطقهای به سازمانهای منطقهای در آسیای مرکزی»، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، سال 14، شمارۀ 53، صص. 44-33.
10. رمضانی، رحمت و علیرضا محرابی (1389)، «ژئوپلیتیک دریای خزر و واگرایی کشورهای ساحلی»، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، شمارۀ 72، صص. 19-5.
11. سنبلی، نبی (1381)، «ایران و محیط امنیتی آسیای مرکزی پس از 11 سپتامبر»، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، شمارۀ 37، صص. 122-103.
12. سیفزاده، سیدحسین (1384)، نظریههای مختلف در روابط بینالملل فردی- جهانی شده: مناسبت و کارآمدی، تهران: وزارت امور خارجه.
13. شربیانی، قوام (1387)، امنیت ایران و رویکرد ناتو در آسیای مرکزی، تهران: وزارت امور خارجه.
14. شفیعی، نوذر (1385)، سازمان همکاری شانگهای و نسل سوم منطقهگرایی در آسیا، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، سال 14، شمارۀ 53، صص. 62-45.
15. قاسمی، فرهاد (1384)، اصول روابط بینالملل، تهران: میزان.
16. قاسمی، فرهاد (1390)، نظریههای روابط بینالملل و مطالعات منطقهای، تهران: میزان.
17. کولایی، الهه (1377)، «چالشهای همگرایی در کشورهای مستقل مشترکالمنافع»، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، شمارۀ 24، صص. 16-9.
18. کولایی، الهه (1384)، بازی بزرگ جدید در آسیای مرکزی، زمینهها و چشماندازها، تهران: وزارت امور خارجه.
19. کولایی، الهه و بهاره سازمند (1390)، «زمینههای درون نظری و برون نظری تحول در نظریههای منطقهگرایی»، پژوهش سیاست نظری، شمارۀ 9، صص. 146-127.
20. کیوان حسینی، سید اصغر (1385)، واکاوی سیاست کنترل صدور فناوری در استراتژی کلان آمریکا (2008-1945)، تهران: مؤسسۀ آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعی، مرکز آیندهپژوهی علوم و فناوری دفاعی.
21. گودرزی، مهناز (1393)، «جهانی شدن و منطقهگرایی: تعامل یا تقابل»، مطالعات اوراسیای مرکزی، دورۀ 7، شمارۀ 2، صص. 353-335.
22. گوهری مقدم، ابوذر (1386)، سیاست خارجی آمریکا پس از 11 سپتامبر، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
23. میناوند، محمدقلی (1387)، «آمریکا و روسیه در آسیای مرکزی و قفقاز رقابت یا همکاری»، مطالعات خاورمیانه، شمارۀ 18، صص. 188-184.
24. نقدینژاد، حسن و امیرمحمد سوری (1387)، «رقابت روسیه و آمریکا در اوراسیا»، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، شمارۀ 62، صص. 172-155.
25. واعظی، محمود (1386)، ژئوپلیتیک بحران در آسیای مرکزی و قفقاز (بنیانها و بازیگران)، تهران: وزارت امور خارجه.
ب) انگلیسی
9.Mittelman, James H. (1996), “Rethinking the New Regionalism in the Context of Globalization”, Global Governance, Vol. 1, No. 2, pp. 189-213.